Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε ψυχοθεραπεία;

Ή να τη σταματήσετε; Αυτά είναι τα βασικά σημεία που θα πρέπει να προσέξετε.

Η ιδέα να πάτε σε ψυχολόγο μπορεί να φαινόταν μεγάλο βήμα λίγα χρόνια πριν, αλλά τώρα έχει γίνει σχεδόν αποδεκτό. Σε μια πρόσφατη μελέτη, το ίδρυμα The Future Foundation, προάγγελος των μελλοντικών τάσεων, αποκάλυψε ότι ένας στους πέντε ενηλίκους έχει δεχθεί κάποια μορφή συμβουλευτικής υποστήριξης ή ψυχοθεραπείας και σχεδόν οι μισοί βλέπουν θετικά την ευκαιρία να τους προσφέρουν μια υπηρεσία συμβουλευτικής στη δουλειά τους. Ωστόσο, αν σκέφτεστε να επισκεφτείτε έναν ψυχολόγο έχετε υπόψη σας τα εξής:

Να έχει άδεια εξάσκησης επαγγέλματος
Έξυπνοι, διορατικοί, συναισθηματικοί άνθρωποι με αίσθηση του χιούμορ και των διαχωριστικών γραμμών μπορεί να έχουν τα πάντα, από ντοκτορά και δέκα χρόνια ψυχαναλυτικής εκπαίδευσης. Από την άλλη μεριά οφείλετε να τσεκάρετε εκτός από τις πανεπιστημιακές σπουδές και το ότι κατέχει άδεια εξάσκησης επαγγέλματος.

Να μην αντιμετωπίζει την ψυχοθεραπεία ως διασκέδαση
Ένας ψυχίατρος ή ένας ψυχολόγος που έχει την τάση να σας κάνει φιλοφρονήσεις για τα πάντα, δεν κάνει τη δουλειά του (εκτός κι αν πήγατε σκεφτόμενοι πως «δε με νοιάζει πώς θα το κάνω – κάντε με απλώς να νιώσω καλύτερα» – σ’ αυτή την περίπτωση έχετε βρεις τον τέλειο ειδικό).

Να μην είναι φίλος σας
Μην αρχίσουμε και με το ότι ο ψυχολόγος σας δεν είναι εραστής. Το μασάζ στην πλάτη, τα ραντεβού για φαγητό και τα e-mail με γλυκόλογα δεν περιλαμβάνονται. Η συμφωνία είναι απλή: ασφάλεια, σιγουριά και διάρθρωση. Ένας ψυχοθεραπευτής που δεν το γνωρίζει αυτό ουσιαστικά αποτελεί απειλή για σένα γιατί παύει να είναι αντικειμενικός κριτής.

Να τηρεί τους χρόνους της συνεδρίας
Ένας ψυχοθεραπευτής που δεν ξεκινά τη συνεδρία στην ώρα του ή δεν μπορεί να την τελειώσει στην ώρα του, που ακυρώνει τα ραντεβού πάνω από μία φορά, που τρώει ενώ μιλάτε, που δέχεται τηλεφωνήματα την ώρα της συνεδρίας ή που με κάποιο τρόπο δείχνει ότι κάθε λεπτό δεν είναι τόσο σημαντικό δε σας κάνει. Αν τον συμπαθείτε, θίξτε το ζήτημα. Αν δε βελτιωθούν τα πράγματα αμέσως, διακόψτε.

Να μην φτάνετε σε αδιέξοδο
Τα περισσότερα μικρά παιδιά περνούν μια περίοδο οπισθοχώρησης πριν την επόμενη έκρηξη ανάπτυξης. Το ίδιο κάνουν και οι περισσότεροι ενήλικες. Στην ψυχοθεραπεία, μια σχετικά μακρά αδιάφορη περίοδος μπορεί να προηγείται μεγάλης δράσης. Ωστόσο, μια πολύ μακρά αδιάφορη περίοδος, στην οποία τόσο εσείς όσο και ο ψυχολόγος σας δεν κάνετε τίποτα, μπορεί να είναι ένδειξη ότι (α) έχετε τελειώσει προς το παρόν, (β) έχετε τελειώσει με το συγκεκριμένο άτομο ή γ) ότι έχετε τελειώσει μέχρι να είστε έτοιμοι να αρχίσετε ξανά.

Να σέβεστε την κρίση του αλλά και τη δική σας
Οι άνθρωποι αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τις σχέσεις τους (γιατί οι σχέσεις προϋποθέτουν ευθύνη, προγραμματισμό, δέσιμο). Ωστόσο, ο πρώτος κανόνας λέει ότι εσείς είστε το αφεντικό. Ο δεύτερος κανόνας: αν πάντοτε σεβόσασταν τη κρίση του (δεν είναι το ίδιο με το να τον συμπαθείτε) και σας πει «δεν είστε έτοιμοι να φύγετε», σκεφτείτε το ξανά. Όταν το ξανασκεφτείτε, κοιτάξτε τον πρώτο κανόνα. Αν κάνετε λάθος με το να σταματήσετε, μπορείτε να επιστρέψετε – και θα έχετε μάθει κάτι απ’ αυτό.

Το μυστικό

Ο ψυχοθεραπευτής που βοήθησε τη φίλη σας να ξεπεράσει την αδυναμία, την αγοραφοβία ή το φόβο της δέσμευσης μπορεί σε σας να σας φανεί ψυχρός ή να μη σας εμπνεύσει. Μπορεί αυτός που είναι ο Φρόιντ για κάποιον να είναι εντελώς άσχετος για κάποιον άλλο.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ